مشخصات گیاه بابچی
گیاه بابچی یک گیاه یکساله است که ارتفاع آن به ۶۰ تا ۸۰ سانتی‌متر می‌رسد. از روغن گل و تخم این گیاه برای درمان اختلالات پوستی نظیر ویتیلیگو استفاده می‌شود. همچنین، پودر آن برای مشکلاتی مانند اگزما، خارش، کهیر و التهاب پوست به کار می‌رود. گل این گیاه در عربستان موجود است و هر قسمت آن، شامل دانه، برگ، ریشه و ساقه، خواص دارویی دارد.
مشخصات ظاهری گیاه بابچی
بابچی دارای گل‌های یاسی رنگ است که هرچه به ارتفاع آن نزدیک‌تر می‌شویم، رنگ آنها روشن‌تر می‌شود. دانه‌های تیره‌ای در نقاط مختلف آن دیده می‌شود که عطر آن را خاص و خوشبو می‌کند. این گیاه دارای خوشه‌ها و شاخه‌های باریکی است که طول آنها به ۶۰ تا ۹۰ سانتی‌متر می‌رسد.
شامل خواص دارویی، از ساقه تا ریشه این گیاه و دانه‌های آن برای درمان عفونت‌ها و قارچ‌های پوستی استفاده می‌شود. همچنین برای مشکلات کلیوی، دندان درد و بیماری‌های روحی مانند افسردگی و اضطراب مناسب و مفید است.
محل رویش دانه بابچی در اصل هند است، اما در کشورهای عربستان، چین، انگلیس و ایران نیز موجود می‌باشد. اکثر کشت‌های این گیاه در هند انجام می‌شود.
دانه بابچی طبیعتی گرم و خشک دارد و مصرف زیاد آن برای افرادی که طبع گرمی دارند مناسب نیست. طعمی بد و گس دارد و به همین دلیل معمولاً با سایر داروها یا گیاهان دارویی ترکیب می‌شود.
از ویژگی‌های دانه بابچی می‌توان به تسکین دندان درد، دفع انگل‌های روده، خاصیت آنتی باکتریالی، محافظت از پوست در برابر قارچ و باکتری، و درمان مشکلات کلیوی اشاره کرد. همچنین به عنوان ملین، در درمان آسم، درد سینه، و التهاب نایژه نیز مفید است.
در طب سنتی چین معتقدند که دانه بابچی سیستم ایمنی را تقویت می‌کند و به درمان پیسی کمک می‌کند، در حالی که در هند از آن برای پیشگیری از سرطان و درمان افسردگی استفاده می‌شود.
نکته مهم این است که استفاده از این دانه در ایران باید تحت نظر پزشک انجام شود.
خواص روغن دانه بابچی
– به تصفیه و پاکسازی خون کمک می‌کند.
– در درمان اگزما و خارش پوست موثر است.
– در پیشگیری و درمان سرطان نقش دارد و به بهبود افسردگی کمک می‌کند.
– انرژی‌زا بوده و خلق و خو را بهبود می‌بخشد.
– از جوش صورت جلوگیری کرده و پوست را سفید می‌کند و جای جوش‌ها را از بین می‌برد.
– برای درمان بیماری‌های پوستی مانند پیسی، ویتیلیگو، جزام، پسوریازیس و آفتاب‌سوختگی مفید است.
این روغن می‌تواند بیماری برص (لکه‌های سفیدی روی پوست) و بیماری آکله (بهک) را نیز معالجه کند. همچنین، با توجه به اینکه ۱۵ درصد از مردم جهان به پیسی مبتلا هستند، استفاده از دانه بابچی می‌تواند در کنترل و پیشگیری از آن موثر باشد.
درمان بیماری ویتیلیگو نیز از دیگر فواید دانه بابچی است، به ویژه برای افرادی که به طور مکرر در معرض آفتاب قرار می‌گیرند؛ چراکه این موضوع می‌تواند تأثیر منفی بر رنگدانه‌های پوست داشته باشد. مصرف دانه بابچی می‌تواند ابتلا به ویتیلیگو را کاهش دهد و به بهبود آن کمک کند.
عوارض دانه بابچی:
قبل از مصرف دانه بابچی حتماً با پزشک مشورت کنید. این دانه برای کودکان، خردسالان و بانوان باردار مناسب نیست. مصرف زیاد آن می‌تواند باعث بی‌خوابی، ضعف بدن و مسمومیت کبدی شود. همچنین، لازم است قبل از استفاده هر ترکیبی از این گیاه دارویی، تست حساسیت انجام دهید.
استفاده زیاد از دانه بابچی می‌تواند موجب اختلالات گوارشی مانند حالت تهوع، استفراغ، اسهال و سردردهای مکرر شود، بنابراین باید در مقدار مصرف دقت کنید. دانه بابچی باعث افزایش تب می‌شود و نباید به عنوان تب‌بر استفاده شود.
برای افرادی که پوست حساس و مستعد کهیر و اگزما دارند، توصیه می‌شود از پودر بابچی استفاده نکنند، زیرا ممکن است وضعیت را وخیم‌تر کند. اگر قصد مصرف داخلی دارید، حتماً با پزشک مشورت کرده و آن را با دوز مناسب استفاده کنید؛ زیرا استفاده زیاد می‌تواند باعث خارش و التهاب شدید پوست شود به جای تسکین درد اگزما.
تاریخچه گیاهان دارویی به دوران باستان برمی‌گردد، زمانی که پزشکان و حکمای طب سنتی برای درمان بیماری‌های جدید آن زمان از گیاهان استفاده می‌کردند. قدمت این روش نشان‌دهنده عدم کارایی آن نیست؛ بلکه هنوز بیماری‌هایی وجود دارند که با گیاهان دارویی قابل درمان یا تسکین هستند. امروزه، اعتماد مردم به گیاهان دارویی افزایش یافته و بازارهای بزرگ این محصولات در بسیاری از شهرها، به ویژه اصفهان، شکل گرفته است. در این بازارها، متخصصان طب سنتی به آموزش و ارائه اطلاعات مفید به مردم می‌پردازند.
