این مقاله به بررسی اثرات گیاه دارویی جدوار بر علائم و درد ناشی از آرتروز زانو پرداخته است. در ادامه، خلاصه‌ای از مقاله به زبان فارسی ارائه می‌شود:
اثر گیاه جدوار بر آرتروز زانو:
یک کارآزمایی بالینی تصادفی، دوسوکور و کنترل‌شده با دارونما
آرتروز زانو یک بیماری مزمن مفصلی است که با تخریب تدریجی غضروف مفصلی، آسیب به رباط‌ها و هیپرتروفی کپسول مفصلی همراه است. این بیماری یکی از دلایل اصلی درد و ناتوانی در سالمندان است.
درمان‌های رایج شامل ورزش، داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs)، تزریق کورتیکواستروئید، اسید هیالورونیک و جراحی تعویض مفصل است.
با این حال، این درمان‌ها اغلب با عوارض جانبی همراه هستند. در سال‌های اخیر، استفاده از داروهای گیاهی و طب مکمل برای مدیریت آرتروز افزایش یافته است.
در طب سنتی ایرانی، جدوار به دلیل خواص ضدالتهابی، ضددرد و آنتی‌اکسیدانی برای درمان بیماری‌های مفصلی توصیه شده است.
روش‌ها
این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی تصادفی، دوسوکور و کنترل‌شده با دارونما طراحی شد. 104 بیمار مبتلا به آرتروز زانو با معیارهای زیر انتخاب شدند:
– سن 40 تا 70 سال
– تشخیص آرتروز زانو بر اساس معیارهای کالج روماتولوژی آمریکا (ACR)
– درد مفصل زانو به مدت حداقل سه ماه
بیماران به دو گروه تقسیم شدند:
1. **گروه مداخله:** دریافت روزانه دو کپسول 500 میلی‌گرمی جدوار
2. **گروه کنترل:** دریافت کپسول‌های دارونما حاوی نشاسته
پیگیری بیماران در هفته‌های 1، 2، 3 و 4 انجام شد و عوارض جانبی احتمالی ثبت گردید. نتایج با استفاده از پرسشنامه‌های WOMAC و VAS ارزیابی شد.
نتایج
94 بیمار مطالعه را تکمیل کردند. نتایج نشان داد که مصرف جدوار به طور معناداری باعث کاهش درد، سفتی و بهبود عملکرد فیزیکی بیماران شد. همچنین، مصرف استامینوفن در گروه جدوار به طور قابل توجهی کمتر از گروه دارونما بود. هیچ عارضه جانبی جدی گزارش نشد.
بحث
این مطالعه نشان داد که جدوار می‌تواند به طور مؤثری علائم آرتروز زانو را کاهش دهد. اثرات ضدالتهابی و ضددرد جدوار ممکن است به دلیل ترکیبات فعال آن از جمله آلکالوئیدها، فلاونوئیدها (مانند کورستین) و β-سیتوسترول باشد که خواص آنتی‌اکسیدانی و ضدالتهابی دارند.
این نتایج با مطالعات قبلی که اثرات گیاهان دارویی مانند زنجبیل و زردچوبه را بر آرتروز بررسی کرده‌اند، همخوانی دارد.
نتیجه‌گیری
جدوار می‌تواند به عنوان یک داروی گیاهی ایمن و مؤثر برای بیماران مبتلا به آرتروز زانو پیشنهاد شود. با این حال، مطالعات بیشتری با جمعیت‌های بزرگ‌تر و دوره‌های پیگیری طولانی‌تر برای تأیید این نتایج مورد نیاز است.
محدودیت‌ها
– مدت زمان کوتاه پیگیری
– عدم استفاده از معیارهای عینی برای ارزیابی وضعیت عملکردی بیماران
پیشنهادات
مطالعات آینده باید اثرات جدوار را در جمعیت‌های بزرگ‌تر و در سایر بیماری‌های مفصلی بررسی کنند.
